Pieśń hufców przysposobienia wojskowego

Zgłoszenie do artykułu: Pieśń hufców przysposobienia wojskowego

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Czy w wojny czas, czy w zbrojny czas pokoju,

O wielkość Twą, Ojczyzno, toczym bój,

Nie spocząć nam w radosnym twardym znoju,

Choćby nam śmierć miał przynieść rozkaz Twój!

W tej pieśni grzmi huk dział, zasłanych dymem,

Niech zadrży wróg, co nas nie zdołał zmóc,

Bo teraz my czuwamy z karabinem,

By ruszyć w bój, gdy nas powoła Wódz!

Niech gra! niech gra!

Orkiestra hejnał nasz:

Na służbie trwa, na służbie trwa

Najmłodsza Polski straż!

Od morskich wrót, gdzie Polska rośnie nowa,

Przez cały kraj szeroki leci wiatr

I z wiatru tchem tej pieśni płyną słowa

I echo brzmi od Gdyni aż do Tatr.

Niech dobra wieść nad Polską leci ptakiem

I zbudzi tych, co śpią wieczystym snem:

Ku lepszym dniom idziemy starym szlakiem

I orląt Czyn wskrzeszamy każdym dniem.

Niech gra! niech gra…[1]