Moc płomienna i hart stali
Niechaj zbroi polską młódź!
Wzleć, gdzie świt już zorzę pali
I hejnały święte budź!
Taki już Orląt los
Życia kwiat nieść na stos!
Taki już Orląt zew,
Polsce złóż życie, krew!
Duch ofiarny w Polsce słynie
I zadziwia cały świat!
Ducha budzim w swej drużynie
Od młodzieńczych naszych lat.
Taki już Orląt los...
Blask polskiego lśni oręża
I nad Wisłą sławny cud!
Czyn narodu tam zwycięża,
Z nim harcerski znojny trud!
Taki już Orląt los...[1]