Werbuje, werbuje cysarka Tereska(1),
Juz powerbowała, kany jaka wieska./bis
Werbujom, werbujom i na siłe bierom,
Nasi horni hłopcy, ka się popodziejom.
Howałaś mnie matko, jak psenicne ziarno,
Teraześ mie dała cysarecce darmo!
Cyli na miastecku, cyli na dziedzinie,
Kie mie trefi kulka, to mie śmierzć nie minie.
Nie umrem na ziemi, umrem na koniowi,
Jak z konia polecem, sabla mi zazwoni.
Syćko popatrzujem ku temu Giewontu,
Nimogem utrzimać głowicki do frontu.
Kiek na wojnę jehał, ociec na mnie wołał:
Wróć sie synu, wróć sie, bo ja cie odhował.
Synacku przy wojsku nie zabacuj o tern,
Ześ pasał krowicki u matki pod płotem...[1]
(1) cysarka Tereska – cesarzowa Maria Teresa (zm. 1780 r.)
1. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. I, nr 26, s. 39, 40. |
