Piosenka turysty

Zgłoszenie do artykułu: Piosenka turysty

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Kiedy drzewa okryją się kwieciem,

kiedy ptak nam wyśpiewa już kwiecień

czy maj,

wezmę rower, motocykl i prędko polną

drogą pojadę z piosenkę

przez kraj.

/Wędrujmy po ziemi ojczystej

wstęgami rzek albo dróg

od Tatr po morze srebrzyste

od siwej Odry po Bug.

Wędrówka jest zawsze radosna

i śpiew nas będzie w dal wiódł

kto kraj swój ukocha i pozna

ten rad mu odda swój trud./bis

A gdy lato się słońcem rozpali,

biała łódź pozostawi na fali

swój ślad,

będzie w górze dziwiła się mewa,

a tę piosnkę wśród żagli wyśpiewa

mi wiatr:

Wędrujmy po ziemi ojczystej...

Kiedy liście wyzłoci już wrzesień,

gdy je wicher w dal porwie, poniesie

jak deszcz –

wezmę namiot i pójdę z ochotą,

by piosenkę w plecaku piechotą

w świat nieść.

Wędrujmy po ziemi ojczystej.

A gdy zima okryje świat śniegiem,

drzewa białym wyznaczą szeregiem

mój szlak,

pomknę w góry z uśmiechem na twarzy

i zaśpiewam wraz z tłumem narciarzy

znów tak:

Wędrujmy po ziemi ojczystej...[1]