W porcelanowym śnie
Wtuleni śpią
Ona i on
Na filiżanki dnie
Krusi jak szkło płyną
Okryci mgłą
Ona i on
Na śnieżnobiałym tle
Ref.:
Zatopione w szkle marzenie
Dwa uśpione chińskie cienie
Gra mgieł w przestrzeni
Od stuleci tacy sami
Bez pamięci zakochani
Zaczarowani
Czy z miłością pogodzeni
Ponad czasem przepłyniemy
Lekko jak oni
Czy boleśnie niespełnieni
Zagubimy się w przestrzeni
Niezrozumiani[2]
1. |
|
2. |
http://www.ostrowska.pl/ |