Posyła do Panny

Zgłoszenie do artykułu: Posyła do Panny

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Posyła do Panny nielada Anioła –

Lecz mocarza swego cnego Archanioła, –

Miłośnik narodu.

Niechaj śle możnego posła w naszej sprawie, –

Aby przyrodzeniu uczynił bezprawie, –

Z panieńskiego płodu.

Przyrodzeniem władnie zrodzony Król chwały, –

Króluje, panuje i wszystkie zakały –

Ze świata precz znosi.

Pysznych karki lamie hardych myśli tłoczy, –

Żaden mocarz mocy jego nie uskoczy, –

Wszech siły przenosi.

Niechże precz wyrzuci książę świata tego, –

Matkę uczestniczką niech czyni wszystkiego –

Państwa Ojcowskiego.

Wychodź, Pośle, z temi posłany darami –

Odkryj, co staremi tajono pismami, –

Mocą Posła cnego.

Przystępuj, a zwiastuj, mów: Bądź pozdrowiona, –

Mów, że łaski pełna: że z Bogiem złączona. –

Mów, niech się nie boi.

Panno, przyjmij ten skarb Boży powierzony, –

W którym czysty zamysł będzie Twój spełniony –

I ślub się zostoi(1).

Wysłuchała Panna posła i przyjęła, –

Uwierzyła słowu i Syna poczęła, –

Ale przedziwnego;

Racyę(2) i Rządzcę narodu ludzkiego. –

Boga wszechmocnego, Ojca wieku wszego, –

W słowie gruntownego.

Ten nam niech dać raczy grzechów odpuszczenie, –

Winy inceli z nas zniesie, a niech da zbawienie, –

Na Wysokiem niebie.

Racz błagać za nami, Panno Syna swego, –

Niech da do Ojczyzny przyjść z wygnania tego, –

Przez ten Owoc z Ciebie.[1]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 10, 11.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.