Powiedzcie pasterze mili

Zgłoszenie do artykułu: Powiedzcie pasterze mili

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Powiedzcie pasterze mili, gdzieście pod ten czas chodzili?

„Do Betlejem sławnego, witać narodzonego,/bis

/Z Panny czystej Mesyasza,

Skąd pociecha rośnie nasza,/bis

/Ubogich pastuszków na ziemi,

Gdy Boga na oko widzimy”./bis

I my byśmy tam bieżeli, gdybyśmy drogę wiedzieli.

Idźcie, pokażemy wam, tylko chciejcie wierzyć nam./bis

/Do Betlejem prosto bieżcie,

Ale czyste serca nieście,/bis

/Bo ten Pan czysty stan szanuje,

Takowych sług nowych przyjmuje./bis

Po czemże Go to poznamy, gdyż żadnych znaków nie mamy?

W szopie leży powity, wół z osłem pracowity/bis

/Parą swoją Nań chuchają,

Dzieciąteczko zagrzewają,/bis

/Jezusa Chrystusa małego

Poznali Stwórcę w Nim swojego./bis

Cóż tedy podarujemy Dziecięciu, gdy Je znajdziemy?

Ono Panem wszystkiego, a chce serca naszego./bis

/Z chęcią Mu je darujemy,

O łaskę prosić będziemy,/bis

/Nędznicy, grzesznicy na ziemi,

My, którzy zbawienia pragniemy./bis

Matuchnie trzeba darować to, co by mogła szacować.

Chce tylko też miłości dla Syna tej zacności;/bis

/Że jest Bogiem wszechmogącym

A nas wielce kochającym,/bis

/Że na nas każdy czas spogląda

I tylko miłości wygląda./bis

Co więc zanieść tani możemy, to już wszyscy dobrze wiemy.

Czy nas jednak dopuszczą tak biednych, grzesznych tłuszczą/bis

/Do Dzieciątka tak zacnego?

Ono z nieba wysokiego./bis

/Tu przyszło dla ludzi mizernych,

Leżących w występkach niezmiernych./bis

Patrzmy jeszcze co za dziwy, bo to już jest cud prawdziwy:

Tam w szopie są królowie, ode wschodu mędrcowie,/bis

/Dziecięciu dary dawają,

Matkę Jego pozdrawiają/bis

/Z niziuchnym, miluchnym ukłonem,

W stajence przed żłobem, nie tronem./bis

Patrz Józefie, co czynimy; puść nas tam, gdzie Cię prosimy:

Do tej stajni bydlęcej, nie oddalaj nas więcej./bis

/Niech to Dziecię oglądamy,

Bo od braci tę wieść mamy:/bis

/Że się Król narodził Niebieski,

Głos świadczy pod niebem Anielski./bis

I nam też Jego potrzeba, gdyż przyszedł dla wszystkich z nieba!

Pójdźmyż wszyscy weseli, ludzie biedni, Anieli,/bis

/Panu społem chwałę dajmy,

Imię Jego wyznawajmy/bis

/Za trzema królami na ziemi,

Żebyśmy mogli być zbawieni./bis[1], [2]

Bibliografia

1. 

Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 90–92.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Kolędy, Lublin, Kolegium Organistów Diecezji Lubelskiej, 1935, s. 2, 3.
Publikacja zawiera pierwszą i dziewiątą zwrotkę utworu.