Ten ktoś sprzed lat nie zapuka do mych drzwi,
Ja o nim też zapomniałam już;
Nie można wciąż marzeniami tylko żyć
I czekać tak – dzień po dniu.
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Choć w oczy wiał mi nieraz wiatr.
Przy tobie się nauczyłam żyć,
Przy tobie śniłam swoje sny.
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Oddałam ci swój cały świat.
A chociaż wiem jak smakują łzy,
Dziś nie żal mi przeżytych dni.
Dziś tamten dzień gdzieś rozpłynął się jak dym,
Spójrz – dzieci nam już wyrosły tak!
I tylko my nie zmieniliśmy się nic
I ciągle nam siebie brak!
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Choć w oczy wiał mi nieraz wiatr.
Przy tobie się nauczyłam żyć,
Przy tobie śniłam swoje sny.
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Oddałam ci swój cały świat.
A chociaż wiem jak smakują łzy,
Dziś nie żal mi przeżytych dni.
Nadziei łut na pociechę dał nam los,
Nauczył jak wierzyć w lepszy czas.
Więc choć nam dziś, jak przed laty, nie brak trosk,
Uśmiechnij się chociaż raz!
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Choć w oczy wiał mi nieraz wiatr.
Przy tobie się nauczyłam żyć,
Przy tobie śniłam swoje sny.
Przeżyłam z tobą tyle lat,
Oddałam ci swój cały świat.
A chociaż wiem jak smakują łzy,
Dziś nie żal mi przeżytych dni.[2]
1. |
|
2. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=221 |
