Zgłoszenie do artykułu: Realia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Realia, realia

Ta sama, zmęczona twarz, szara twarz

Realia, realia

Banalnie ukryta łza, gorzki raj

I magia zdań, ach gdyby

Codziennie, od nowa kruszeją uczucia w nas

Realia, realia

Nie widzisz, nie czujesz

Co z nami, co ze mną

Jestem przejrzysta, kiedyś tak bliska

Przy Tobie wciąż ginę

W słońcu, na linie mrok

Co z nami, co ze mną

Patrzysz przeze mnie na inne odmiennie

Co z nami, co ze mną

Ile gwiazd, ile łez spadło między nas

Co z nami, co ze mną

Oczy masz puste, chłodne jak lustra

Tak stoję przed Tobą – szklane balkonu drzwi

Co z nami, co ze mną

Patrzysz przeze mnie na inne odmiennie

Co z nami, co ze mną

Ile gwiazd, ile łez spadło między nas

Bez gestu, bez słowa

Przestajesz dostrzegać mnie

Realia, realia

Tak bolą – realia

Co z nami, co ze mną

Jestem przejrzysta, kiedyś tak bliska

Przy Tobie wciąż ginę

W słońcu, na linie – mrok

Co z nami, co ze mną

Patrzysz przeze mnie na inne odmiennie

Co z nami, co ze mną

Ile gwiazd, ile łez spadło między nas

Co z nami, co ze mną

Oczy masz puste, chłodne jak lustra

Tak stoję przed Tobą – szklane balkonu drzwi[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.sosnicka.com
Oficjalna strona internetowa Zdzisławy Sośnickiej [odczyt: 01.03.2013].