Serce na śniegu

Zgłoszenie do artykułu: Serce na śniegu

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Trojki dwie gonią się,

leci w noc dzwoneczków głos.

W pierwszych saniach jedziesz ty,

a pochodnie sypią skry.

Co gonitwa ta

nam obojgu da?

Ty moich sań śledzisz bieg

i rzucasz serce na śnieg –

żywy kwiat, żywy płomień.

Ja sercu ogrzać się dam

i nie będę już sam,

przyjdziesz do mnie – dobrze wiem.

Trojki skończą swój bieg,

minie zima i śnieg,

wiosna świat zazieleni.

Żyć bez serca tak źle,

dam ci swoje – weź je,

już nie zmieni tego nikt!...

Wokół nas biały śnieg

niby stos czyściutkich kart.

Ktoś napisze może wiersz

o przygodzie naszych serc,

gdy zasypie wiatr

sań podwójny ślad.

Ty moich san siedzisz bieg...[1]