Siedzą sobie w małym domku
I oboje smucą się.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.
Minął roczek, idzie drugi,
Jak wysłali syny swe.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.
Na wojence syny, wnuki,
Tak się bardzo płakać chce.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.
W małym domku pusto, głucho,
Smutno bardzo, bardzo źle.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.
Kiedy wspomną – z ócz staruszków
Łzy się stoczą duże dwie.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.
Mrok zapada smutny, szary,
W wichrze huczy jakieś złe.
Nic dziadulo do (swojej) babuli
I babula: be ni me.[1]
1. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. I, nr 38, s. 54. |