Siódmy roczek wojny minął,/bis
Już niejeden żołnierz zginął./bis
Już niejedna matka płacze,/bis
Że się z synem nie zobaczy./bis
Ach, wy, matki, co płaczecie,/bis
Wy na wojnę nie pójdziecie./bis
Nasze serca płakać muszą,/bis
Bo na wojnę odejść muszą./bis
Tam się biją szabelkami,/bis
Krew się leje strumieniami./bis
A gdzie ta krew spływać będzie,/bis
Biała róża kwitnąć będzie./bis
Biała róża, fiołeczki,/bis
Z Bogiem, z Bogiem panieneczki./bis
Z Bogiem, z Bogiem już na wieczność,/bis
Dziękuję wam za waleczność./bis
Za waleczność, za usługi,/bis
Że służyłem przez rok długi./bis
Za waleczność, za takową,/bis
Bywaj, Maryś, bywaj zdrową./bis[1]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 166, 167. |