Śliczna Panienka, jako jutrzenka,

zrodziła Syna, dobra nowina.

W szopce ubogiej,

lubo mróz srogi,

w żłóbek włożyła Boskiego Syna.

Wiwat Pan Jezus,

wiwat Maryja!

Wiwat i Józef,

cna kompanija!

Coraz to dalej

szopka się wali,

Józef nieborak kijmi podpiera.

Wiatr zewsząd wieje,

nikt nie zagrzeje,

wicher do reszty strzechę obdziera,

Wiwat Pan Jezus...

Śliczna Matula

Dziecię utula,

karmi piersiami, szuka posłania.

Józef staruszek,

wziąwszy pieluszek,

zewsząd od wiatru dziury zasłania.

Wiwat Pan Jezus...

Dziecię się luli,

Matuchna tuli,

przestało przecie płakać po chwili:

wół z osłem stają,

parą chuchają,

klękając nisko, pokłon czynili.

Wiwat Pan Jezus...

Wtem Aniołowie

z nieba posłowie,

bieżąc do szopy, tak zaśpiewali:

Chwała bądź Bogu

na wysokości,

A ludziom pokój bądź w dobrej woli.

Wiwat Pan Jezus...

Pasterze wstają,

zbyt się lękają,

co to jest za głos, dalej czekają:

Święci Anieli,

wszyscy weseli,

To Dzieciąteczko im ogłaszają.

Wiwat Pan Jezus...

Wnet niebożęta,

biedne chłopięta,

spędzili z pola swoje bydlęta;

wraz się zmawiają,

co też wziąć mają,

Wielkiemu Panu ci pastuszęta.

Wiwat Pan Jezus...

Gdy się zmówili

i zgromadzili,

Wzięli dudeczki, przez drogę grali,

Wchodząc do szopy

jak proste chłopy,

co który przyniósł, Panu dawali.

Wiwat Pan Jezus...

Jedni pasterze

grali na lirze,

na fujareczkach drudzy śpiewali;

inni wesoło

tańczyli wkoło,

z wielkiej radości razem krzykali.

Wiwat Pan Jezus...

A gdy się byli

już ucieszyli,

Panu małemu dzięki składali,

że się narodził,

by oswobodził

lud od niewoli, wraz zawołali.

Wiwat Pan Jezus...

My Bogiem Ciebie

znamy na niebie,

Maryję Pannę za Matkę mamy:

teraz padamy

oraz błagamy,

nie opuszczaj nas, już Cię żegnamy.

Wiwat Pan Jezus...^{[1], [2]}