Święta Maryo, Matko Chrystusowa,
Panno przeczysta, łaskawa i wierna,
/Usłysz rzewliwej prośby naszej słowa;
Matko najmilsza bądź nam miłosierna./bis
Gdy w złej przygodzie rady nam potrzeba,
A nie poradzi żadna dusza żywa,
/Radę skuteczną racz nam zesłać z nieba,
O Ty, Stolico mądrości prawdziwa!/bis
Gdy bez sił padniem, znużeni, złamani,
Ciężką przez życia pustynię podróżą,
/Osłoń litośnie cierń każdy co rani,
Cudownem kwieciem, o duchowna Różo!/bis
Gdy sroga niemoc rzuci nas na łoże,
Gdy jękiem każde naszych piersi tchnienie,
/Gdy nic już ulgi przynieść nam nie może;
Ty nas podźwignij, chorych Uzdrowienie./bis
Gdy ciągną tłumy pokus niezliczone.
Gdy w nich nam wieczna zguba już gotowa,
/Ty daj bezpieczną przed nimi ochronę.
Ty nam bądź twierdzą. Wieżo Dawidowa!/bis
Gdy w niebezpieczeństw bezdennej powodzi
Łódź naszą miota burza nieustanna,
/Gdy przystań w mroku, a słońce nie wschodzi,
Oświeć nam drogę, o Gwiazdo zaranna!/bis
Gdy sprawiedliwym gniewem Bóg zapłonie
I strasznej kary zbliży się godzina,
/O Matko nasza, śpiesz nam ku obrotne.
Ratuj nas grzesznych, Ucieczko jedyna!/bis
Kiedy ze szczęścia ziemskiego wyzuci,
Stracim pociechę i otuchę wszelką,
/Niechaj przez Ciebie radość nam się wróci,
Ty utrapionych bądź Pocieszycielką!/bis
Wśród wszelkich życia naszego kolei,
W trwodze, zwątpieniu, w smutku i chorobie,
/Bądź źródłem męstwa, wiary i nadziei,
Obronicielką ufających w Tobie!/bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 247, 248. |