Zgłoszenie do artykułu: Szksypcze

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Mina obelżywa jest to jedna z wielu min

Wszystkich się używa by zboczonko skrzętnie ukryć

Ryju malowany spróbuj nazwać nie nazwane

Ocknij się i nie mów, że ta piącha to są zmiany

Mama a miało już nie być scen

Błysnąć by się chciało, bo sposoby to się zna

Można tak na przykład na cudacznych zagrać skrzypcach

Wszystko jest dla ludzi, więc przyrządzik bierzesz w dłonie

Coś tu jednak nie wychodzi i odrazę budzi

O mama, a miało być jak we śnie

A dalej jest jak by nigdy nic

I znów nie wszystkim jest źle

A dalej jak by nigdy nic

Kochaj swój buldożer, bo on nie wie co to dno

Kiedy jest niedobrze i nie mają sensu skrzypce

Bierzesz swą maszynę, ona nigdy nie zawiedzie

Wsiadasz w takie cacko i poprostu sobie jedziesz

Ooooooooo

Mina obelżywa... Błysnąć by się chciało, bo sposoby na to są

Od lat wciąż te same

Komu bije dzwon. A komu bije dzwonek

Komu wielki zgon. A komu tylko zgonek[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.janerka.art.pl/
Strona internetowa Lecha Janerki [odczyt: 03.06.2014].