Szopka D-moll op. 66

Zgłoszenie do artykułu: Szopka D-moll op. 66

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

W domach się stawiało snopki

W każdym domu snopek stał

A Fryderyk pisał szopki

I je potem chętnie grał

Pędzą sanie do rozjazdu

A tu niesie się po świecie

Szopka szopenowska As-Dur

Opus sześćdziesiąte trzecie

Nokturn, bo już po pasterce

I etiudy jakby ciut

Wielkie wiolinowe serce

I orzechy zamiast cnót

Pędzą sanie do rozjazdu

Niesie się przez drzwi otwarte

Szopka szopenowska As-Dur

Opus sześćdziesiąte czwarte

Kiedyś je na dworcach grano

W każdym dźwięku człowiek czuł

Mazowieckie rzewne siano

I pachnący polski stół

Pędzą sanie od rozjazdu

A tu każdy brzmi zakątek

Szopka szopenowska As-Dur

Opus sześćdziesiąte piąte

Słychać w nich śpiewanie chłopek

Skrzydeł szum i wycie wilka

Stworzył ten Fryderyk szopek

Siedemdziesiąt kilka

Lecz gdy krążył po Europie

Zwłaszcza gdy wyjeżdżał z Drezna

Zgubił szopek wszystkie kopie

I dlatego nikt ich nie zna

Niech więc wszystkich nas pokrzepia

Opus sześćdziesiąte szóste

Szopka D-moll na fortepian

I nakrycie puste[1]

Bibliografia

1. 

Andrus, Artur
Archiwum prywatne.

2. 

Kozłowska, Agnieszka
Na podstawie książeczki dołączonej do płyty Artura Andrusa Sokratesa 18 wydanej w 2018 r.