Kiedy muzyczka zagra sztajera,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
zara du tańca bierzy mni chulera,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Kużdyn jodyn hula i nastawia ucha,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
jak ni moży tańczyć to muzyki słucha,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Gdyby ni byłu panny Ludwiki,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
to by ni byłu fajny muzyki.
oj, diridi, radi, oj, ra.
Bo ona każdy tanic nam umila,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
i na harmonii pirsza klasa szpila,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Miśku aranżer(1), tyż fajny chłupaka,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
on pu francusku nawyt bałaka,
oj, diridi, radi, oj, ra.
[parlando] Awanse! Kurdemamy! Paspartu! Dewolaj!
Szersze la fam! Mulę ruż! Tribune! Pompadur!
Choć mału który jegu kapuji,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
ali w figurach wszysku klapuji,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Jak Jóźku Francy odbił rywala,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
to jegu odraz wzieli do szpitala,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Wszyscy o Jóźka bardzu si zlenkli,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
ali jemu tylku sztyry żebra penkli,
oj, diridi, radi, oj, ra.
Bo na Łyczakowi trzeba fest frajera,
oj, diridi, radi, oj, diridi, ra,
aby z batiarami tańcować sztajera,
oj, diridi, radi, oj, ra.[1]
(1) Aranżer – wodzirej. Nie znając właściwych figur tanecznych posługuje się poleceniami będącymi popularnymi w języku polskim rozmaitymi zwrotami francuskimi.