Tajemnica pamiętnika,
nie wie o niej nikt.
Tajemnica pamiętnika,
znasz ją tylko ty...
Gdy wieczorem w sercu miasta
gwar przestaje tętnić,
siadasz w oknie i zaczynasz
pisać swój pamiętnik.
Blady księżyc na stronicach
światło swoje łamie,
a nad tobą niebo płynie,
niebo jak atrament.
Tajemnica pamiętnika,
nie wie o niej nikt.
Tajemnica pamiętnika,
znasz ją tylko ty...
Przebiegasz w myślach dzień
i dobrych szukasz chwil,
do gwiazd uśmiechasz się,
gdy znajdziesz którąś z nich.
A potem smutku mgła
przesłania twoją twarz,
tęsknota, jakiś żal
o sobie dają znać.
Od tak dawna już mieszkamy
naprzeciwko siebie
jestem w tobie zakochany,
chociaż o tym nie wiesz.
Chciałbym poznać tajemnicę,
którą zna pamiętnik,
chciałbym wiedzieć, o czym piszesz,
za kim ciągle tęsknisz.
Tajemnica pamiętnika,
nie wie o niej nikt.
Tajemnica pamiętnika,