Czy widzisz jak we mnie dojrzewa wielki wrzód?
Wiem kiedyś on pęknie nie mogę ufać mu
Choć zżyci ze sobą jesteśmy długi czas
Jak wąż niebezpieczny ukrywa w sobie jad
I żeby on oszczędził mnie
Fałszywą miłość daję mu
Ty rozumiesz mnie
Tak już przecież jest
Tak już musi być
Ty rozumiesz mnie
Nad oceanem drzew unoszę lekko się
I widzę własny cień - on wciąż oddycha
Czy czujesz jak we mnie pulsuje życie
Głęboko wciąż głębiej a niebo się zamyka
I żebyś Ty oszczędził mnie
Fałszywą miłość daję Ci
Ty rozumiesz mnie...
Ty rozumiesz mnie...[2]
1. |
|
2. |
http://edytabartosiewicz.net/ |
3. |
http://www.polskirock.art.pl/ |