U drzwi Twoich stoję Panie

Zgłoszenie do artykułu: U drzwi Twoich stoję Panie

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Porównaj

Check Box 1

Wariant 1

Strzałka

U drzwi Twoich stoję Panie,

Czekam na Twe zmiłowanie.

Który pod postacią chleba,

Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.

W tej Hostyi jest Bóg żywy,

Choć zakryty, lecz prawdziwy.

W tym Najświętszym Sakramencie,

Z nieba stawa w tym momencie.

Jak wielki cud Bóg uczynił,

Gdy chleb w Ciało Swe przemienił.

A nam pożywać zostawił,

Ażeby nas przez to zbawił.

Święty, Mocny, Nieśmiertelny,

W majestacie swym niezmierny.

Aniołowie się lękają,

Gdy na Jego twarz patrzają.

Wszyscy Niebiescy Duchowie,

Lękają się i królowie.

Niebo, ziemia ani morze,

Pojąć, co jest Bóg nie może.

Żaden z wojska anielskiego,

Nie dostąpi nigdy tego.

Czego człowiek dostępuje,

Ciało i Krew, gdy przyjmuje.

Jam nie godzien, Panie tego,

Abyś wszedł do serca mego.

Rzeknij tylko słowo swoje,

A tym zbawisz duszę moją.^[1]

Check Box 1

Wariant 2

Strzałka

U drzwi Twoich stoję, Panie,/bis

Czekam na Twe zmiłowanie./bis

Który pod osłoną chleba/bis

Prawdziwy Bóg jesteś z nieba./bis

W tym Najświętszym Sakramencie/bis

Z nieba stawasz tu w momencie./bis

W tej Hostyi jest Bóg żywy,/bis

Choć zakryty, lecz prawdziwy./bis

Jak wielki cud Bóg uczynił,/bis

Że chleb w Ciało Swe przemienił,/bis

A nam pożywać zostawił/bis

Chcąc, aby nas przez to zbawił./bis

Święty, mocny, nieśmiertelny,/bis

W Majestacie Swym niezmierny!/bis

Aniołowie się lękają,/bis

Choć na Jego twarz patrzają./bis

Wszyscy niebiescy Duchowie,/bis

Lękają się i królowie./bis

Niebo, ziemia, ani morze,/bis

Pojąć, co jest Bóg, nie może./bis

Żaden z wojska anielskiego,/bis

Nie dostąpi nigdy tego,/bis

Czego człowiek dostępuje,/bis

Gdy Ciało i Krew przejmuje./bis

Jam niegodzien, Panie, tego,/bis

Abyś wszedł do serca mego:/bis

Rzeknij tylko słowo Twoje,/bis

A tem zbawisz duszę moję./bis

Kłaniam się Tobie samemu./bis

Bądź miłości w mnie grzesznemu./bis

Niechaj żyję z Tobą Panem,/bis

Aż na wieki wieków. Amen./bis^[2]

Bibliografia

1.	Gralak Lech, Laudate Dominum (Chwalcie Pana): śpiewnik pielgrzymkowy Złotej Grupy Radomskiej, Radom, Księża Oratorianie, 1986, s. 184, 185. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki.
2.	Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 171, 172. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki.

Finansowanie

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.

U drzwi Twoich stoję Panie

Logowanie

Odzyskiwanie hasła