Witaj Święta i Niepokalana
Anielskimi pozdrowiona głosy,
Z niewiast, Boga Rodzico, wybrana
Ozdobniejsza nad same niebiosy.
/Tyś jaśniejsza łaską Bożą
Niż jutrzenka, gdy przed zorzą
Na zaraniu zajaśnieje,
Promieniami na świat sieje./bis
A Twej szaty słońce
Jest niezachodzące!
Orędowniczko grzesznych w potrzebie,
Pocieszycielko wszystkich strapionych;
Ktokolwiek tylko uprasza Ciebie,
Tego krzepisz i wszystkich strapionych.
/Ciebie wzywamy w pokorze,
Najśliczniejszy Świętych wzorze;
Pani niebios, Monarchini,
Pierwsza u Boga Mistrzyni./bis
Panno nad Pannami,
Święta nad Świętymi!
Chór Anielski pieniem niezliczonem,
Wdzięcznie wielbi ze Świętymi w niebie;
I my razem z ludem tu zebranym
Wychwalamy i wielbimy Ciebie:
/Witaj Panienko Marya,
Wszystka piękna jak lilia!
Tronie cnego Salomona,
Bramo rajska Gedeona,/bis
O Niepokalana
I z niewiast wybrana!
Ozdobo cnót i piękności wzorze,
Jasnym przykładem jesteś czystości,
Przewodniczką nam wszystkim w pokorze,
Tem uwieńczasz koronę wieczności.
/Święta Panno nad Pannami,
Módl się i przyczyń za nami,
Do Jezusa Syna Twego,
Zachowaj od wszego złego,/bis
Niech Twoja przyczyna
Sprawi to u Syna.[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 257, 258. |