Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało...

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało,

Któreś na krzyżu sromotnie wisiało,

Za nasze winy Synu Jedyny,

Ojca wiecznego, Boga prawego,

Męki te znosiłeś.

Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu,

W tym sakramencie dziwnie zakrytym,

Żebrzem litości i Twej miłości,

Byś gniew swój srogi, o Jezu drogi,

Pohamować raczył.

Zmiłuj się, zmiłuj nad nami grzesznymi,

Nie racz pogardzać prośbami naszymi,

Zgrom hardych siły, daj pokój miły,

Wyniszcz złe rody, wykorzeń zdrady,

Pośród ludu swego.

A kiedy przyjdzie z światem tym rozstanie,

Ratuj nas, ratuj dobrotliwy Panie,

Niech z Ciała Twego Przenajświętszego,

Posiłek mamy i oglądamy,

Ciebie łaskawego.[1]

Wariant 2

Strzałka

Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało,

Któreś na krzyżu sromotnie wisiało,

/Za nasze winy Synu Jedyny,

Ojca wiecznego, Boga prawego,/bis

Zbawicielu świata.

Dajemyć pokłon Bogu prawdziwemu.

W tym Sakramencie dziwnie zakrytemu,

/Żebrząc litości od Twej miłości,

Byś gniew Swój srogi, o Jezu drogi,/bis

Pohamować raczył.

Zmiłuj się, zmiłuj, nad nami grzesznemi,

Racz nie pogardzać prośbami naszemi:

/Zgrom hardych siły, daj pokój miły,

Wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady,/bis

Spośród ludu Twego.

A kiedy przyjdzie z tym światem rozstanie,

Ocal nas, ocal dobrotliwy Panie.

/Niech z Ciała Twego Przenajświętszego

Posiłek mamy i oglądamy/bis

Ciebie łaskawego.[2]

Bibliografia