Zgłoszenie do artykułu: Wojownik

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wojownik nie chce już walczyć

wojownik złożył swą broń

wojownik usiadł pod ścianą

wojownik zgubił swój cel

utracił wszystkie złudzenia

nienawiść znikła i gniew

zostało tylko zmęczenie

i dłoń zaciśnięta w pięść

nie nie nie – on wcale nie przegrał

nie nie nie – on jest bohaterem (twym)

nie nie nie – on po prostu nie chce

nie nie nie – na swych rękach widzieć krwi

on nigdy nie bał się śmierci

on zawsze ze śmierci drwił

czasami bywał mordercą

czasami kradł, gwałcił, bił

gdy wroga gromił zwycięsko

tłum nosił na rękach go

gdy bywał zwiastunem klęski

tłum kopał go, pluł i klął

nie nie nie – on wcale nie przegrał

nie nie nie – on jest bohaterem twym

nie nie nie – on po prostu nie chce

nie nie nie – na swych rękach widzieć krwi

wiatr zatarł ślady na drodze

wojownik na zawsze znikł

o jego sławie i chwale

po roku nie wiedział nikt

gdy nadszedł czas bohaterów

i ofiar z mózgów i serc

narodził się znów wojownik

by włócznię do góry wznieść

nie nie nie – on nigdy nie przegra

nie nie nie – będzie bohaterem twym

nie nie nie – on ponownie zechce

nie nie nie – kąpać się w rzece krwi.[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://ksu.art.pl/
Oficjalna strona internetowa zespołu KSU [odczyt: 15.12.2015].