Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi,
Wstajcie żołnierze, Bóg się wam rodzi.
Jak na alarm powstawajcie,
Wszyscy biegiem pośpieszajcie
Przywitać Pana.
Poszli, znaleźli, Boga poznali,
Broń przed nim pięknie sprezentowali.
Jako Bogu cześć oddali:
Czołem, Jezu! – zawołali
Z wielkiej radości.
Ach, witaj Zbawco, z dawna żądany,
Przez wszystkie pułki tak wyglądany.
Na Ciebie calutkie wojsko
Czekało, a Tyś tak swojsko
Nam się objawił.
I my czekamy na Ciebie, Pana.
Przywiódł nas tutaj głos kapelana.
Przyjmij Jezu dar wojskowy,
Pełniutki wóz taborowy
Chleba i wina.
Pienia aniołów brzmią pod niebiosy,
Ale głośniejsze żołnierskie głosy.
Gdy wesoło zaśpiewali,
To świat cały przekonali,
Ze pokój będzie.[1]
1. |
Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 186, 187. |