Pieśń zwycięstwa przed nami cały świat otwiera
i wolność dziś w bój prowadzi nas.
A wzdłuż kraju dźwięk trąbki echem wojny śpiewa,
trąbka nas woła – walki nadszedł czas.
Niech zadrży ze strachu wróg Francji!
Już wam, króle, dość krwi ludu pić.
Lud powstał i precz wygnał władcę.
Tyranie, do grobu czas iść!
Wzywa nas wolna Republika –
wroga zniszcz albo życie daj!
Dla Francuza wolność – to ojczyzna!
Chce żyć dla niej lub dla niej paść.
Dla Francuza wolność – to ojczyzna,
chce żyć dla niej lub dla niej paść.
Wielu zuchów poległo – śmierć ta zawiść budzi,
nie ich już świat, lecz zwycięstwo ich.
Tchórze tylko umieją nienawidzić ludzi,
a za lud ginie ten, co z ludem żył.
Wy dzielni – i my bez bojaźni,
wiedźcie nas na tyranów – niech mrą!
Republiki bronimy odważnie,
panowie przed nami dziś drżą!
Wzywa nas...[1]