Z postoju w Kętach

Zgłoszenie do artykułu: Z postoju w Kętach

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Ułani jadą

Wielką gromadą.

Kołpaki,

Rumaki

I Dziarska mina.

Po krwawym boju

Dzionek postoju

Dał panom

Ułanom

Rotmistrz Belina.

Po całym siole,

W każdej stodole,

Rżą wkoło

Wesoło

Raźne konisie.

Za opłotkami,

Za ułanami

Stęsknione,

Spłonione

Patrzą Marysie!

Ułan Jasieńko

Ze swą Kasieńką,

U stołu

Pospołu

Usiadł Szczęśliwy.

O swych pochodach,

Krwawych przygodach

Straszliwe,

Prawdziwe

Prawi jej dziwy!

Kasiu jedyna,

Rotmistrz Belina –

Pan dobry,

A chrobry,

Zawsze na przedzie.

A za nim smugą

Barwistą, długą,

Sto panów

Ułanów

Galopem jedzie!

I tak jej prawi,

Ułanów sławi.

Dziewucha,

Choć słucha,

Nie bardzo rada.

Coraz to czulej

K’ niemu się tuli

I z cicha

Coś wzdycha,

W końcu powiada:

„Dzionek ci stanie

Na twe kochanie,

O znojach

I bojach

Długie powieści”.

Nocką od zucha

Żąda dziewucha,

Niech kocha

Ją trocha,

Pieści, a pieści![1], [2]