My z prochu polskiego zrodzeni;
Polskiego my plon pobojowiska;
/Krew ojców ofiarnie przelana
Dziś mocą z serc naszych wytryska./bis
Od wieków brał dziad od pradziada
Dwie święte pokoleń spuścizny,
/Swój pług, którym orał zagon
I miecz, którym bronił Ojczyzny./bis
I często spływała czerwienią
Krew polska za Wolność przelana,
/I Krwią co wsiąkała w Jej ziemię
Ojczyzny Historja pisana!/bis
Jej kart żadna moc nie przekreśli
Wraz z życiem je musi wydzierać,
/Bo wrosły i w serca i w pieśni,
Tych którzy umierać!/bis
My z prochu polskiego zrodzeni
I prochem w jej ziemię powrócim,
/By Kiedyś Legendą wyjść z cieni
I znów w proch się dla niej obrócić!/bis[1]
1. |
Delska Anna, Ordonówna Hanka, Piosenki żołnierskie, Bejrut, Delegatura P. C. K., 1945, s. 1, 2. |