Zgłoszenie do artykułu: Za późno

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Czekałam wiele długich godzin,

zliczyłam wiele smutnych dni.

Nie jeden także już przechodzień,

zdał się wyglądać tak, jak ty...

A przecież byliśmy szczęśliwi,

A przecież cały świat był nasz...

Więc pewnie to cię teraz dziwi

Że zimną mam twarz...

Za późno umarłe wskrzeszać dni

Na próżno śnić znów przebrzmione sny.

Za późno, tęsknota długo trwa,

lecz wreszcie wypali się do dna.

Jak kwiat zerwany, już nie zakwitnie znów

tak serc złamanych, nie złączysz dźwiękiem słów!

Za późno, nie czas żałować róż

Za późno, gdy miłość w sercu zgasła już.

A przecież bardzo by się chciało,

by mogło wszystko wrócić znów.

Lub, aby tamto się nie stało,

lub choć ożyło treścią snów...

Lecz jednak to się już rozumie,

że nas rozdziela jakiś mur...

Że serce sercu już nie umie,

Uderzyć na wtór...

Za późno umarłe wskrzeszać dni

Na próżno śnić znów przebrzmione sny.

Za późno, tęsknota długo trwa,

lecz wreszcie wypali się do dna.

Jak kwiat zerwany, już nie zakwitnie znów

tak serc złamanych, nie złączysz dźwiękiem słów!

Za późno, nie czas żałować róż

Za późno, gdy miłość w sercu zgasła już.[2]