/Zachodzi słoneczko za las kalinowy.
Drobny deszczyk pada, drobny deszczyk pada
na sadek wiśniowy./bis
La, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,
la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,
la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la.
/Na sadek wiśniowy i na rozmaryjon,
powiedz mi, dziewczyno, powiedz mi, dziewczyno,
kiedy będziesz moją./bis
La, la, la, la...
/Powiedz mi, Kasieńko, powiedz mi na razie
niech moje koniki, niech moje koniki
nie stoją na mrozie./bis
La, la, la, la...
/Bo moje koniki talary kosztują,
jak jadę do ciebie, jak jadę do ciebie,
podkówki się psują./bis
La, la, la, la...[1]
1. |
Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 180, 181. |
2. |
Ciuksza Edward, Pieśni polskie, Warszawa, Czytelnik, 1952, s. 6. |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.