Złóżcie troski żałujący! Chrystusa umarłego!

Otrzyjcie już łzy roniący! Mamy zmartwychwstałego.

Tysiącznych pociech przyczyna,

ogłoszona jest nowina. Niechaj zabrzmi Alleluja.

Niewiasty, które przy grobie były to powiedziały:

Że Chrystus w chwały ozdobie żyje już zmartwychwstały.

Stąd pociechy, stąd radości,

Ustąpcie wszelkie żałości. Alleluja.

Chrystusowe zmartwychwstanie i wielka miłość Pana

Zapaliły pożądanie Piotra a bardziej Jana,

Że jak w życiu był najszczerszy,

Tak do grobu przyszedł pierwszy. Alleluja.

Piotr i Jan już przeświadczeni, gdy od grobu bieżeli,

Doświadczeniem upewnieni, innym opowiedzieli:

Jako grób znaleźli pusty,

A w nim pogrzebowe chusty. Alleluja.

Aniołowie, co świadkami tego tryumfu byli,

Głosząc go przed niewiastami, „W grób tam wnijdźcie!” Mówili

„Patrzcie, wszak tu był złożony.

Tu kamieniom przywalony”. Alleluja.

Magdalena wzwyczajona szukać Pana swojego.

Raz i drugi w grób schylona patrzy zmartwychwstałego;

Płakać jednak nie przestaje,

Dotąd, że żyw, nie uznaje. Alleluja.

Jak w postaci ogrodnika Chrystus się pokazuje,

Radość Maryę przenika, przez nią nam oznajmuje:

Że umarł nam dla zbawienia,

Zmartwychwstał dla podwyższenia Alleluja.

Józefa z Arymatei grób już próżny zostaje;

Pan zaś uczniom w Galilei widomym się być daje.

Aby tam szli, rozkazuje,

Ich wyprzedzić obiecuje. Alleluja.

Paweł, Łukasz świadectwami przyznają to swojemi,

Że Chrystus zlanemu łzami Piotrowi, przed innemi,

Pokazać się raczył w drodze,

Ciesząc strapionego srodze. Alleluja.

Przyłączył się do idących do Emaus dwóch strapionych

Uczniów, opowiadających o wypadkach wiadomych,

I im Proroków widzenia

Wykładał dla zrozumienia. Alleluja.

Przymuszony na wieczerzą raczył Pan iść łaskawie.

Łamiącemu chleb już wierzą, że zmartwychwstały w jawi o:

Wątpliwość ich dziw oddala,

Oziębłe serca zapala. Alleluja.

Ucieszeni z oglądania Pana najświętszej twarzy,

Spieszą do opowiadania, że nie widmo się. marzy,

Lecz w istocie prawda szczera

Zmartwychwstanie to popiera. Alleluja.

Gdy porządkiem powiadają, co widzieli, słyszeli.

Choć się drzwi nie otwierają, wpośród Pana ujrzeli:

Pan ukazywał im rany,

Cieszył wszystkich, żyw uznany. Alleluja.

W dzień zmartwychwstania te dzieła są wiernym oznajmione,

Łaska Chrystusa sprawiła, że serca pocieszone.

Które z męki się smuciły

Tryumf wypiewują miły. Alleluja.^{[1], [2]}