Zespół Mondo Cane powstał w 1988 r. pod nazwą Rattengift, jako rezultat wspólnych zainteresowań Macieja Strojnego – g., Jacka Ruszkiewicza – dr. i Bogusława Kalety – bg. (w składzie do 2000). Od początku działalności rozwija własne idee muzyczne balansujące na pograniczu rozmaitych gatunków, na czele z rockową muzyką alternatywną, awangardą i industrialem. Muzycy Mondo Cane często podejmowali współpracę z innymi artystami, biorąc udział w wielu projektach i przedsięwzięciach muzycznych – daleko wykraczających poza ramy muzyki rockowej – i paramuzycznych.

Zespół występował w kraju i za granicą. Swoją muzykę wielokrotnie prezentował w Krakowie m.in. z okazji wystawy „Dotyk” (Biuro Wystaw Artystycznych), podczas koncertu Pies na złotej wyspie dla programu 2 TVP (Teatr Stu), w ramach XVIII (1993 r.) i XX (1995 r.) Reminiscencji Teatralnych, Międzynarodowego Sympozjum „Technonauka Współczesnej Estetyki” (Biuro Wystaw Artystycznych) w 1994 r., z okazji setnej rocznicy odkrycia promieni Roentgena (klub „Roentgen”) w 1995 r., festiwalu REXpozycja (Roentgen) w 1996 r., projektu paramuzycznego Crossroads (Teatr Bückleina) w 1998 r., festiwalu Projekt Wzgórza (Teatr Bückleina), w serii spektakli teatralnych Egzekucja cennych wspomnień w reżyserii i z udziałem Blixy Bargelda oraz aktorów Teatru Starego (Scena Kameralna), a także na koncercie zorganizowanym we współpracy japońskich artystów: Yuko Senga Unit i Kenichi Takeda (Scena Teatru Zależnego) w 2002 r. Obok krakowskich prezentacji wystąpił również m.in. w ramach I Spotkań Inspirowanych Medytacją „Momia” we Wrocławiu (1993 r.), IV Międzynarodowego Tygodnia Teatru w Białymstoku (1996 r.), na V Collage’u Teatralnym w Sanoku (1997 r.), w II edycji Spotkań z Naturą i Sztuką „Uroczysko” w Supraślu (1997 r.) i na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych (1999 r.).

Za granicą wystąpił z koncertami na XVI Tübinger Festival w Tübingen (Niemcy) w 1988 r., Polnische Kulturtage w Staufen (Niemcy) w 1991 r., z okazji wystawy warszawskiej grupy malarskiej E2RD w Pradze, w ramach zorganizowanego w Bratysławie i Wiedniu projektu M+M Strogonoff – z gościnnym udziałem Mia Zabelki – vno w 1991 r., na III Medienkunstfest w Tübingen w 1992 r., Polnische Kulturwoche w Berlinie w 1994 r., Fringe Festival w Edynburgu (Szkocja) w 1994 r., Neue Kunst Festival w Berlinie w 1996 i w galerii „Juliettes Literatursalon” w Berlinie w 1999 r.

Wielokrotnie realizował muzykę do różnorodnych przedsięwzięć artystycznych. Skomponował muzykę do

– performance Artura Tajbera pt. Dzikie Pole (Teatr Mandala w Krakowie) w 1988 r.,

– filmu dokumentalnego pt. Rok Premiera (reż. Jacek Skalski) w 1990 r.,

– filmu baletowego pt. „Strojenie” (reż. Jacek Skalski) w 1991 r.,

– spektaklu baletowego pt. College No. 24 w wykonaniu Teatru Ekspresji z Gdańska (choreografia Wojciech Misiuro) w 1992 r.,

– projektu Artura Tajbera pt. Desolation w 1996 r.,

– filmu Miasto prywatne (reż. Jacek Skalski),

– spektaklu teatralnego w ramach XI Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie (reż. Andrzej Sadowski) w 2001 r.,

– spektaklu pt. Zeroman (reż. Andrzej Sadowski) wystawionego w ramach XXVIII Reminiscencji Teatralnych w 2003 r.

W latach 1990–1995 Strojny i Ruszkiewicz współpracowali z wiolonczelistą Marcinem Krzyżanowskim w ramach formacji Nintha Maar, łączącej rozmaite gatunki sztuki (m.in. malarstwo, taniec) celem wzajemnej inspiracji w kreowaniu sztuki. W 1991 r. rozpoczęli współpracę z niemieckimi artystami Hartmutem Fischerem i Ekkehartem Opitzem w ramach projektu teatralnego Kettenseele. Projekt został oparty na filozofii Hegla i Hölderlina i powstał z myślą o festiwalu artystycznym Mensch und Maschine, zorganizowanym przez Instytut Goethego we Freiburgu. W 1998 r. zainicjowali współpracę z założycielem Teatru Mandala Andrzejem Sadowskim oraz wiolonczelistą Pawłem Muzyką, tworząc muzykę regresywną w ramach formacji Nintha Maar^[1].