Dyrygent chórów, kompozytor, autor opracowań utworów. Studiował teorię i kompozycję w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Działalność dyrygenta chórów rozpoczął już w 1906 r. Założył wówczas Towarzystwo Śpiewacze „Harfa”. Przez szereg następnych lat dyrygował różnymi zespołami wokalnymi: chórem Echo, Duda, Chórem Stowarzyszenia Kupców Polskich, chórem mieszanym Sekcji Muzyki Zbiorowej Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Wraz z Henrykiem Melcerem kierował też chórem Filharmonii Warszawskiej. Od 1913 r. dyrygował w Towarzystwie Śpiewaczym „Orpheon” oraz był zastępcą dyrygenta w Orkiestrze Warszawskiej Straży Ogniowej. Od 1921 r. pełnił funkcję zastępcy dyrygenta chóru Filharmonii, jednocześnie otrzymał stanowisko dyrygenta chóru Teatru Wielkiego. W 1925 r. został kierownikiem Chóru Oratoryjnego. W 1932 r. mianowano go naczelnym dyrygentem Zjednoczonych Związków Śpiewaczych i Muzycznych Rzeczypospolitej Polskiej. Prowadził chór „Surma”, pracował jako dyrygent w Mazowieckim Związku Śpiewaczym i Muzycznym.

Największe osiągnięcia odnosił jako dyrygent i kierownik chóru „Harfa”. Był kompozytorem muzyki kantatowo-oratoryjnej, pieśni chóralnych, autorem licznych opracowań muzyki ludowej, religijnej, kolęd itp. Po II wojnie światowej działał nadal jako dyrygent, był dyrektorem artystycznym i przewodniczącym warszawskiego oddziału Zjednoczenia Polskich Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych, prowadził także działalność pedagogiczną^[1].