Tytuł: |
Najwyższe odznaczenie |
|
Ordery, krzyże, medale |
Autor słów: |
|
Autor muzyki: |
Piosenka nie zyskała większej popularności w okresie międzywojennym. Przypomniano ją dopiero w latach wojny i okupacji. Była jedną z czołowych piosenek grupy dywersyjno-partyzanckiej „Orlicza” – Stefana Franaszczuka w Obwodzie AK Sandomierz. Partyzanci znali ją pt. Ordery, krzyże, medale. Tekst śpiewany przez nich w 1943 odbiega już nieco od oryginału[1].
1. |
Szewera Tadeusz, Straszyński Olgierd, Niech wiatr ją poniesie: antologia pieśni z lat 1939–1945, wyd. 2 poszerzone, Łódź, Wydawnictwo Łódzkie, 1975, s. 82, 83, 137, 138. |
2. |
Kowalski Adam, 100 pieśni żołnierskich, Warszawa, Główna Księgarnia Wojskowa, 1937 |