Tytuł: |
Nuż my wszyscy |
|
Nużmy, wszyscy zaśpiewajmy |
Klasyfikacja: |
kolęda |
Autor słów: |
nieznany |
Jedna z najstarszych zapisanych w Polsce melodii kolędowych. Występuje trzykrotnie w Tabulaturze Jana z Lublina, gdzie w jednym z opracowań nosi tytuł Colenda Seuerini. Wersję tę podajemy. Z połowy wieku XVI znamy jej dwugłosowe opracowanie w druku protestanckim pt. Kolęda ku śpiewaniu dla dziatek (wyd. Łazarza Andrysowica, b.d.), z polskim tekstem. Słowa spotykamy następnie w Pieśniach zwyczajnych, 1626, i Pieśniach katolickich Jagodyńskiego, około 1640, który podaje również wersję łacińską: Eia omnes canamus gaudentes. W źródłach XVIII-wiecznych pieśń tę znajdujemy jedynie w karmelitańskim rękopisie BJ 3646. Tekst liczy zwykle 8 do 9 dwuwierszy – podajemy 4 pierwsze[1].
1. |
Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 97, 182. |
2. |
|
3. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 60, 61. |