Nuż my wszyscy

Zgłoszenie do artykułu: Nuż my wszyscy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Porównaj

Check Box 1

Wariant 1

Strzałka

Nuż my wszyscy zaśpiewajmy z weselem,

że Pan Krystus jest naszym Zbawicielem,

który się nam dzisiaj raczył narodzić,

a wszytkiemu światu wesele sprawić.

Panna Maria Dzieciątko porodziła,

porodziwszy w pieluszki Go powiła.

Aniołowie na powietrzu śpiewali.

Panu Bogu cześć i chwałę dawali.^[1]^, ^[2]

Check Box 1

Wariant 2

Strzałka

Nużmy, wszyscy zaśpiewajmy z weselem, –

Że Pan Chrystus jest naszym Zbawicielem; –

Panna Marya Syna porodziła, –

We żłobie Go na sianku położyła.

Porodziwszy wdzięcznie Go pozdrowiła, –

Jako Bogu pokłon Mu uczyniła, –

Z nabożeństwtm Go na tece swe wzięła, –

Z uczciwością do serca przytuliła.

A we wszystkiem jak najwierniej służyła, –

I nim samym swe ubóstwo cieszyła, –

A oczu swych od Niego nie skłoniła, –

W którym i serce swroje utopiła.

Przez te Panno, niewymowne radości, –

Daj nam zażyć tu duchownej słodkości, –

Niech się z Tobą tu cieszym z Syna Twego, –

A w niebie dojdziem radości onego. Amen.^[3]

Bibliografia

1.	Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 97, 182.
2.	Jagodyński Stanisław, Pieśni katolickie, 1640
3.	Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 60, 61. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

Nuż my wszyscy

Logowanie

Odzyskiwanie hasła