Śledziński, Stefan

Zgłoszenie do artykułu: Śledziński, Stefan

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Śledziński, Stefan

Lidzki-Śledziński, Stefan

Pseudonim:

Lidzki

Data urodzenia:

8 sierpnia 1897

Miejsce urodzenia:

Żytomierz

Data śmierci:

1980
Jest to data niepewna – niektóre źródła podają 1986 r.

Informacje

Dyrygent. Uczeń Henryka Melcera. W 1924 r. uzyskał dyplom w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W latach 1921–1925 był kierownikiem referatu muzycznego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od 1925 do 1934 r. pracował jako kapelmistrz orkiestry w Wojsku Polskim, początkowo w 1 pułku piechoty legionowej w Wilnie, a od 1927 r. w reprezentacyjnej orkiestrze 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. W tym czasie pełnił również funkcję kierownika działu muzycznego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Od 1924 r. wykładał w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, prowadził też orkiestrę w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. W 1932 r. otrzymał doktorat z muzykologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1946–1949 był kierownikiem artystycznym Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, następnie do 1951 r. rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie. W 1951 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie został profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej[3].

Bibliografia