Tytuł: |
Trwoga w Koronie |
Autor słów: |
|
Autor muzyki: |
|
Data powstania: |
1702
|
Dominik Rudnicki – nauczyciel w kolegiach jezuickich. Zajmował się poezją, literaturą i muzyką. Był zbieraczem pieśni polskich z różnych środowisk i kronikarzem swych czasów. Należał do grona światłych ludzi, serdecznie zatroskanych o losy Rzeczpospolitej, która po ciężkich przejściach w drugiej połowie XVII w. (wojny ze Szwecją, Turcją, Moskwą, bunty kozackie na Ukrainie) pod rządami Augusta II Sasa coraz bardziej chyliła się ku upadkowi[2].
Echem tych dramatycznych wydarzeń jest antyszwedzka pieśń wojenno-patriotyczna z lat 1702–1703 pt. Trwoga w Koronie. Poszczególne zwrotki powierzył autor dwóm głosom o różnych barwach: basowi i dyszkantowi. Ale ów podział na dwie różne partie głosowe ma sens głębszy i celowo przez autora zastosowany gwoli podkreślenia odrębnych treści w poszczególnych dystychach (dwuwierszach): wiersz partii basowej stanowią bowiem opis ówczesnych wydarzeń politycznych w kraju, wiersze dyszkantu osnute są na motywach fideistycznych. Oto zamierzona i w pełni przez Rudnickiego zrealizowana jego barokowa koncepcja twórcza oparta na jaskrawych kontrastach konstrukcyjno-treściowych[1].