Carnero, Irena

Zgłoszenie do artykułu: Carnero, Irena

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Carnero, Irena

Felix-Kujawska, Irena

Właściwie:

Kujawska, Irena

Data urodzenia:

18 września 1908

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Informacje

Piosenkarka. Ukończyła gimnazjum Zofii Kurmanowej w Warszawie, śpiewu i aktorstwa uczyła się prywatnie. Zadebiutowała w 1930 r. w teatrze „Morskie Oko”. W tym samym roku wystąpiła w roli pieśniarki Betty Aaman w udźwiękowionym w „Syrenie Record” filmie Niebezpieczny romans; nagrała również swe pierwsze płyty. Od 1931 r. śpiewała w teatrze „Nowy Ananas”, ponadto wystąpiła w filmie Cham. Dwa lata później śpiewała w operetce Franza von Suppégo Boccacio w reżyserii Leona Schillera, wystawionej 3 maja 1933 r. w „Morskim Oku”, następnie rozpoczęła występy w teatrze „Alhambra” i kinoteatrze „Hollywood”. Gościnnie śpiewała w Teatrze Wielkim w Poznaniu oraz w Operetce w Bydgoszczy. Od 1935 r. grała w warszawskiej „Starej Bandzie”. W roku 1938 została zaangażowana do „Wielkiej Rewii” i występowała tam do września 1939 r. Śpiewała także wielokrotnie w Polskim Radiu.

Podczas okupacji hitlerowskiej grała krótko w teatrze „Rozmaitości” (1941 r.) i w „Niebieskim Motylu” oraz śpiewała w kawiarniach. Tuż po II wojnie światowej pracowała w Teatrze Miejskim w Opolu, a w sezonie 1946/1947 w „Praskim Teatrze Rewii” w Warszawie[1].

Bibliografia