Skrzypek, kapelmistrz, pedagog. Pochodził z rodziny o wyjątkowych uzdolnieniach muzycznych. Matka Antonina zd. Binek oraz ojciec Tomasz Wojciechowski organizowali w domu spotkania muzyczne. W rodzinie tej panował duch patriotyzmu, harmonii oraz ogromna miłość do muzyki. Rodzina Wojciechowskich składała się z dziewięciorga dzieci, które z pasją grało na różnych instrumentach muzycznych. Rodzice widząc, że najzdolniejszymi z dzieci byli Jan i Stanisław, postanowili ukształtować ich karierę w tym kierunku. Bracia posiadali słuch absolutny. Od tej pory Jan i Stanisław byli nierozerwalnie związani ze sobą i wspólnie kontynuowali działalność muzyczną.

W latach 1915–1924 rodzina Wojciechowskich mieszkała w Ostrowie, a kilka lat później osiadła na stałe w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły muzycznej bracia Wojciechowscy podjęli pracę zawodową w hotelowych kawiarniach i restauracjach.

W 1929 r. Jan Wojciechowski przyjął pracę w zespole jazzowym The Crazy Kiddies Jazz Dans Orchestra. Z zespołem koncertował po Europie i Stanach Zjednoczonych zdobywając aplauz i uznanie wśród publiczności. W latach 1936–1937 wraz z młodszym bratem Stanisławem i orkiestrą podpisał kontrakt w restauracji „Palaise de Dance” przy ul. Piekary 16/17 demonstrując bogaty program popularnej muzyki rozrywkowej. Wkrótce Jan otworzył prywatną restaurację na wybrzeżu Bałtyku.

Zgodnie z planem i marzeniami bracia Jan i Stanisław utworzyli własną orkiestrę pod swoim rodowym nazwiskiem „Wojciechowski” i z kontraktem na MS Batory wypłynęli do Stanów Zjednoczonych. W USA orkiestra „Wojciechowski” odniosła niewiarygodny sukces. Turnèe z profesjonalną jazzową, ciemnoskórą orkiestrą i bogatym repertuarem była dużym wydarzeniem dla publiczności amerykańskiej oraz tamtejszej Polonii.

W 1939 r. Jan Wojciechowski poślubił Bronisławę Korwin-Kochanowską, z którą miał dwoje dzieci: Jerzego i Marlenę. W latach 1946–1950 – Jan wraz z bratem Stanisławem utworzyli duet w kawiarni „Esplanada” (dzisiejsza „Arkadia” w Poznaniu). W 1951 r. Jan podpisał roczny kontrakt z zespołem rozrywkowym w Karpaczu. Rok później podjął pracę w Hotelu Bazar, a następnie został pierwszym skrzypkiem w Filharmonii Poznańskiej.

W latach 1954–1958 Jan Wojciechowski należał do Spółdzielni Pracy Muzyków i Pedagogów ucząc grać na skrzypcach i saksofonie. W 1960 r. wrócił ponownie na estradę w kawiarni „Wrzos” i restauracji „Wrzos” w Poznaniu.

Kariera muzyczna i twórcza Jana i Stanisława przebiegała zawsze ze współpracą jednego ze starszych braci – Władysława (zm. 1964 r.), który był doświadczonym i utalentowanym kontrabasistą.

Swoją pracę zawodową Jan Wojciechowski zakończył w 1970 r. Udokumentował przebieg całej kariery i był autorem wszystkich zdjęć załączonych do biografii własnej i Stanisława Wojciechowskiego z turnèe po Europie i Stanach Zjednoczonych. Jan Wojciechowski zmarł dokładnie 4 miesiące po śmierci swojego ukochanego, młodszego brata – Stanisława^[1].