Zagórski, Jerzy

Zgłoszenie do artykułu: Zagórski, Jerzy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Zagórski, Jerzy

Pseudonim:

Śpiewak

Data urodzenia:

3 grudnia 1907

Miejsce urodzenia:

Kijów

Data śmierci:

1984

Informacje

Prawo studiował na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. Jako poeta debiutował w 1927 r. na szpaltach czasopism studenckich. W latach 1931–1934 czynnie działał w grupie literackiej „Żagary”, redagując pismo o tym samym tytule. Do wybuchu II wojny ukazało się kilka jego tomików poetyckich, wśród nich w 1933 r. Ostrze mostu, w 1934 r. Przyjście wroga i w 1937 r. Wyprawy. Był bardzo aktywnym działaczem polskiego podziemia kulturalnego w Warszawie. Swoje wiersze patriotyczne publikował w konspiracyjnych gazetach, m. in. w „Kulturze Jutra” i „Nowej Polsce”. Był również współautorem bardzo znanej antologii poezji podziemnej, którą opublikowano w Warszawie w 1942 r. pt. Pieśń niepodległa oraz autorem antologii Słowo prawdziwe, której drugie poszerzone wydanie ukazało się w 1943 r. Wojnę spędził w Warszawie. Po wyzwoleniu mieszkał i działał w Krakowie, by od 1956 r. osiąść ponownie w stolicy już na stałe. Ogłosił drukiem kilkanaście książek, głównie zbiorów poezji, a wśród nich Wieczór w Wieliszewie, wydany w 1947 r., w którym zebrał wiersze pisane w latach okupacji hitlerowskiej[1], [2].

Bibliografia
Finansowanie

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.