Wariant 1
StrzałkaA kto chce ruzkoszy użyć/bis
naj ide(1) du wojska służyć./bis
Tam ruzkoszy un użyji/bis
kimmel-zupki si napiji./bis
Na zycyrcy du pułudnia/bis
potu skapi cała studnia./bis
Pan felfebyr na laufszryci/bis
każy latać cały życi./bis
Sztyry mili zrób pichotu[...]/bis
auf i nidyr(2) kładź si w[...]./bis
A jak kabat si puwala/bis
bier pucsztokim ud kaprala./bis
Szuruj cymry, szuruj ganki/bis
potym szuruj du kuchanki./bis
Bu kto chce ruzkoszy użyć,/bis
naj ide du wojska służyć./bis[1]
(1) Naj ide – ukr. „niech idzie”.
(2) Auf i nidyr – niem. auf nieder „w górę, w dół”, czyli w komendzie wojskowej „powstań, padnij”.
Wariant 2
StrzałkaA kto chce ruzkoszy użyć
naj ide(1) du wojska służyć.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Tam ruzkoszy un użyji
kimmel-zupki si napiji.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Na zycyrcy du pułudnia
potu skapi cała studnia.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Pan felfebyr na laufszryci
każy latać cały życi.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Sztyry mili zrób pichotu[...]
auf i nidyr(2) kładź si w[...].
A jak kabat si puwala
bier pucsztokim ud kaprala.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Szuruj cymry, szuruj ganki
potym szuruj du kuchanki.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha!
Bu kto chce ruzkoszy użyć,
naj ide du wojska służyć.
Oj, diridiri, rach, ciach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uhaj, dana.
Oj diridiri, rach, ciach,
ruchaj, ruchaj, uha![1]
(1) Naj ide – ukr. „niech idzie”.
(2) Auf i nidyr – niem. auf nieder „w górę, w dół”, czyli w komendzie wojskowej „powstań, padnij”.
1. |
Habela Jerzy, Kurzowa Zofia, Lwowskie piosenki uliczne, kabaretowe i okolicznościowe do 1939 roku, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 233, 234. |