Otóż moja powolność
tak mi się płaci,
takci która wnet wierzy,
ta sobie traci.
Mnimałam, iż sama Wenus
mieszka z nama.
Wżdyś przysięgał zdradnie,
aleć tobie snadnie.
Aleć nade mną Wenus
blaski rozsiewa złote,
drogę ku szczęściu wskaże
przez wiarę w miłości cnotę.
Przez wiarę w cnotę miłości,
długiemi w życiu drogami,
prowadź nas, prowadź zawsze,