Czas radości, wesołości światu nastał teraz,
Bo Bóg wieczny, nieskończony narodził się dla nas,
Z Panienki w Betlejem, w jasełkach na sianie,
Leży małe Pacholątko na zimnie:
Nie mając miejsca w gospodzie, do stajni się schylił,
A między wołem i osłem miejsce, swe wyzwolił.
Tak się tu poniżył, aż do stajni zniżył,
Aby nas grzesznych raz w niebie podwyższył.
Cośmy wszyscy grzeszni ludzie w pragnieniu czekali,
To Anieli już wesoło nam dziś zwiastowali,
Dlatego zanućmy, wszyscy się radujmy
Pacholątku, Niemowlątku śpiewajmy.
Zbawicielu, kwiecie miły, Jezu Chryste Panie,
Z Panny czystej narodzony, Tyś nasze kochanie,
Królu wieczny, ku nam schyl się jako nasz Pan,
Pomóż łaskaw do Twej chwały dobiedz nam.
Bądźże naszym Zbawicielem, bądź też naszym Panem,
Dozwól niech się, nasz Jezusie, ku Tobie dostaniem,
Wybaw nas z nieszczęścia, grzechów wszech szaleństwa,
Potem przyjm do Twego, Jezu, królestwa.[1]
1. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 32, 33. |
