Herodzie krwi chciwy

Zgłoszenie do artykułu: Herodzie krwi chciwy

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Herodzie krwi chciwy za prawdy pogardę,

Pan Bóg sprawiedliwy zetrze czoło harde,

Tron nie obroni, sądu nie skróci,

I laur z twej skroni w proch się obróci.

Mędrcy poszli w szopkę, na twarz popadali,

I ze łzą w źrenicy cześć Bogn oddali,

Ach! Witaj Panie, wiecznej mądrości,

Panuj, rządź nami, światłem miłości.

A ty co Herodzie!... Ty zbirów posłałeś,

Aby zabić Dziecię, lecz że nie wiedziałeś,

Gdzie Dziecię kwili, więc wszystkie dziatki,

Wyrżnąć kazałeś, raniąc ich matki.

Dzisiaj oni święci, krwawi Młodziankowie,

Wszyscy są w niebiosach w koronie na głowie,

Rączki drobniutkie do Boga wznoszą,

Zbawienia ludów kwileniem proszą.[1]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 42.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.