Wariant 1
StrzałkaKómaratki my se, przi dródze bywome,
nie zol nas p(u)osłuhać, kie se zaśpiywome.
Kie jo se zaśpiywom, kie jo se zarykom,
pudo hł(u)opcy za mnom jako w(u)oda rzykom.
Kie jo se zaśpiywom, puscym gł(u)os d(u)olinom,
zebyś ty, k(u)ohanku, nie h(u)odziół za innom.
Kie jo se zaśpiywom, puscym głos p(u)o lesie,
t(u)o sie k(u)ohank(u)owi do płacu p(u)oniesie.
Kómaratk(u)o m(u)oja, p(u)omóc ze mi śpiywać,
jak mi ni p(u)om(u)ozes, t(u)o sie bede gniywać.[1]
1. |
Mika Emil, Chybiński Adolf, Pieśni orawskie, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1957, s. 26. |
2. |
Swatoń Józef, Pieśni ludowe spiskie, orawskie: na 3-głosowy chór równy, Łódź, Ludowy Instytut Muzyczny, 1946, s. 7. |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.