Wariant 1
StrzałkaPo tym ciemnym boru
kukułeczka kuka,
z ranka do wieczoru
gniazdka sobie szuka.
/Kuku! Kuku!
Gniazdka sobie szuka./bis
A ty kukułeczko,
co na drzewach siadasz,
jakie ty nowiny
w lesie rozpowiadasz?
/Kuku! Kuku!
W lesie rozpowiadasz?/bis
Oj, chodziły wichry
w zimowej zamieci,
zburzyły mi gniazdko,
com miała dla dzieci.
/Kuku! Kuku!
Com miała dla dzieci./bis
Zburzyły mi jedno,
a ja drugie zrobię,
jeszcze po tym lesie
będę kukać sobie.
/Kuku! Kuku!
Będę kukać sobie./bis[1]
Wariant 2
StrzałkaPo tym ciemnym boru kukułeczka kuka,
z ranka do wieczora gniazdka sobie szuka
Kuku! Kuku! Gniazdka sobie szuka./bis
A ty kukułeczko, co na drzewach siadasz,
Jakie ty nowiny w lesie rozpowiadasz?
Kuku! Kuku! W lesie rozpowiadasz?/bis
Leciałam ja w maju z ciepłego wyraju,
Zagubiłam w drodze ścieżynę do gaju!
Kuku! Kuku! Ścieżynę do gaju!/bis
Zagubiłam ścieżkę do gniazdeczka mego,
Teraz latam, kukam, ot już wiesz dlaczego.
Kuku! Kuku! Ot już wiesz dlaczego./bis[2]
1. |
Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 84, 85. |
2. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 41, s. 54. |