Idziemy drogą, która nas do kraju wiedzie,
Idziemy prosto, nie zważając na przeszkody,
Za nasze pola, nasze łąki, wsie i miedze,
Za polskie niebo, polską ziemię, polskie wody.
Nas nie powstrzyma i nie przestraszy nas...
Pocisków świst i czołgów groźny klin,
Latem i zimą my wroga z naszych miast
Pognamy, kul nie szczędząc, nie żałując min.
Podnosząc sztandar nasz na sojuszniczej ziemi,
Wysiłkiem swym tworzymy trzecią już dywizję.
Zabłyśnie w oczach skra i w ręku broń ściśniemy,
Gotowi w każdej chwili walczyć za Ojczyznę.
Nas nie powstrzyma i nie przestraszy nas...
Hej, Dąbrowszczacy, bądźcie pewni, że my z wami,
Że Kościuszkowców męstwo jako wzór nam świeci.
Że sprzymierzonej armii kroku dotrzymamy,
Że wiecznie Polsce wierni, my, Traugutta dzieci.
Nas nie powstrzyma i nie przestraszny nas...[1]