Witaj w codziennym trudzie,
w radosnym zgiełku, w naszych hut płomieniach,
kraju niezłomnych ludzi!
Narodów czynem wznosząc dom z marzenia,
wśród stepów, lasów, bujnych łąk,
z południa po polarny krąg
legł ukochany mój,
niepokonany mój
narodów stu ojczysty kraj.
Nie wstrzyma nas
ni burza, ni wichura,
nie straszy nas chłód lodów czy kłąb chmur.
Sztandar Republik Rad,
promień młodzieńczych lat,
ponieśmy wraz przez morza i szczyty gór!
Mocne są nasze dłonie,
szlachetne wszystkie nasze są dążenia.
Prawda po naszej stronie
i sława czyny opromienia.
Czy nad warsztatem skłaniasz się,
czy w granit skalny wżerasz się –
twych śmiałych marzeń krąg,
potęga młodych rąk
prowadzi cię w słoneczną dal...
Nie wstrzyma nas...
Świat nasz okryty chwałą
i rok nasz każdy rodzi czyn stuleci.
Szczęście bierzemy śmiało,
i miłość znamy, i beztroskę dzieci...
I skrzy się czerwień naszych gwiazd
dla ludzi pracy wsi i miast,
nad ziemskim globem lśni
na chwałę nowych dni
marzeniem, które wzrosło w czyn.