Bardzo lubię sprzątać w domu, sprzątać miło jest
Zmiatam, ścielę, myję schody i tu pech.
Bo pan uważa, że jest za czysto, a pani mówi, że nie.
I kłótnia jest co dnia.
Przez wszystkie dni tygodnia
Słychać tylko pani płacz i pana śmiech.
Rozwiążę ten problem dziś w nocy!
Gdy wszyscy zasną, to ja po cichutku…
Zapalę zapałkę i spłonie dom powolutku.
I pan nie będzie się śmiał, i pani nie będzie płakała.
Wśród płonących antyków skwierczeć będą dwa ciała.
Pył tylko zostanie z tych owych dwóch ciał
I wnet w okolicy rozlegnie śmiech
To ja wtedy będę się śmiał!
No tak, tylko kto to potem posprząta? (ech…)[1]
Bibliografia
1. |
Jaros, Jarosław |
2. |
Kozłowska, Agnieszka |
