Na groby, bracia, na groby,
Trawa już wzrasta na niemi
Kopią od doby do doby,
Grzebią i starce i młódź.
/Na groby nim zbraknie ziemi!
O Boże! Z grobów ich wzbudź!/bis
Oto znów nowa mogiła
Na świeżo skrwawionej ziemi,
Poległych pierś jej broniła,
Naród ich za świętych ma:
/Błagamy Stwórcę wraz z niemi,
Niech Polskę wolną nam da./bis
Nie trzymaj nas ojców Boże
Pod gniewu twego srogością,
Cnota w nas kwitnąć nie może,
Boże nasz! Czas próby skróć,
/O wzrusz się, Boże, litością,
Ojczyznę wolną nam wróć!/bis
Przez braci poległych męki,
Niewinne nasze cierpienia,
Przez nasze łzy, bóle, jęki,
Przez polskich ofiarę dusz,
/Wysłuchaj te nasze pienia,
Litością Ojca się wzrusz./bis
O Boże! Tyś sprawiedliwy,
Obliczysz braci ofiarę,
Ich przyjmiesz w żywot cnotliwy,
Nam mściwy oręż dasz w dłoń;
/Na wrogach Twych spełnisz karę,
1. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 112, 113. |
2. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 3, s. 7–9. |
